Transmuteren betekent: vorm loslaten als realiteit.
Niet “de ene vorm wordt een andere”, maar: “vorm wordt veld”.
Het is het moment waarop de zichtbare, tastbare realiteit niet langer nodig is om wezenlijk aanwezig te zijn. De essentie blijft, maar zonder de binding aan de vaste gedaante. Jij bestaat dan als veld, als aanwezigheid, als kracht, onzichtbaar voor het oog, maar voelbaar voor de ziel.
Keshe zei het zo:
“You do not transmute the object. You change the fields that made it appear as that object. The object is never the goal, the field balance is.”
(vrij weergegeven uit KSW 291)
Dat is een belangrijke uitspraak: Je veranderd de velden die nu een vorm als uiting geven,. Het gaat niet om de vorm te veranderen maar om de velden die de vorm weergeven te veranderen : het lijkt alsof je van vorm verandert. En dat is goed om te voelen. Maar weet, het wezenlijke gebeurt daaronder, in de verhoudingen van de velden die alles dragen.
Dus een Veld is geen Vorm want je hebt het dan over energie. en daarom kun je dus niet zeggen dat het van vorm veranderen is.
Een veld is potentie, een ordening van krachten zonder vaste grens, zonder vaste structuur. Het is voortdurend in beweging, reagerend op alles wat leeft, denkt, voelt, is. Vorm is begrensd. Vorm zegt: “tot hier en niet verder.” Veld zegt: “ik ben overal waar ik erkend word.”
Zodra jij een veld een naam geeft, een vorm, een object, een plaats, heb je het in zekere zin uit het oneindige gehaald. Je hebt het vastgezet. En daar is niets mis mee, dat is hoe je als mens ervaart, leert, communiceert en creëert.. Maar het is niet de volle werkelijkheid.
Transmutatie is: dat loslaten. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel.