Het origineel op youtube staat hier

Plasma

Magnetische stralen

Een magnetische straal – zoals bijvoorbeeld een lichtstraal in de afbeelding – bestaat uit drie delen:

1. Het hoofdveld in het midden (plasma)
2. materie aan de periferie
3. het overgangsveld tussen de twee

Het plasma is rond als een bal (geel) en de magnetische straal (rood) is cilindrisch als een pijp. De straal heeft dezelfde polariteit als het bolvormige plasma (N, S zie onderstaande afbeelding). Het heeft zijn eigen magrav-velden en creëert ook zijn magnetosfeer. Door zijn straalvorm (cilindrisch) reist het van het ene plasma naar het andere.

Elke magnetische straal heeft dezelfde plasma-eigenschappen als zijn bron.

In het voorbeeld van ons zonnestelsel: De zon is het hoofdveld; de magnetische stralen vertegenwoordigen het overgangsveld en de planeten en andere entiteiten vertegenwoordigen materie. De zon en de aarde zijn afzonderlijke plasma-entiteiten.

De zon zendt velden uit in de vorm van magnetische stralen via de N-pool.Deze stralen reizen van de zon naar de rand van ons zonnestelsel. Stralen die niet worden geassimileerd door andere entiteiten van het zonnestelsel in het pad keren terug naar de bron via de S-pool.

Er lijkt een ‘leegte’ te zijn tussen materiële entiteiten in de ruimte. Deze leegtes zijn niet leeg, maar vol energie; er is geen plaats in het heelal die verstoken is van stralen of plasmavelden. Alle velden interageren met elkaar door magnetische stralen. Alle stralen hebben verschillende sterktes.

Zodra de plasma-magnetische velden hun bron verlaten, kunnen ze los van hun scheppingsbronnen bestaan ​​en dynamisch zijn; dat wil zeggen dat ze voortdurend in beweging zijn. Hun interacties vormen de soep waaruit alles is ontstaan.

Plasmamagnetische stralen worden in de plasmawetenschap ‘ pmtics ‘ genoemd.

Ze worden door de wetenschap ‘fundamentele deeltjes’ genoemd. Ze zijn de bron van alle materiecreatie.

Hier is de volgorde van het creëren van een individueel plasma door 2 plasma-magnetische stralen:

1. Ten minste twee magnetische stralen van vergelijkbare sterkte moeten elkaar ontmoeten.
2. Ze werken op een dynamische manier samen en produceren een magnetisch veld, een magnetosfeer die zijn eigen zwaartekracht en magnetische kracht (magrav) heeft.
3.  Plasma met zijn eigen magrav-kracht kan dan gaan interageren met andere stralen en velden om een ​​grotere entiteit te vormen – net zoals atomen zich binden tot moleculen.

Naar les 6