De basis-01
Je vindt de originele workshop hier: Plasmawetenschap begrijpen, deel 1
Inhoud
De wetenschap van plasma
De basis-01
Je vindt de originele workshop hier: Plasmawetenschap begrijpen, deel 1
Inhoud
De wetenschap van plasma
In de vorige eeuw waren we vooral bezig met een materiële staat van wat is. Daarna ontwikkelden we onze kennis op atomair en nucleair gebied. Nu zetten we weer een stap in de richting van de VELDEN die elektronen, protonen enz. creëren.
We worstelen al duizenden jaren met materie en we hebben niet veel bereikt. Waar we het beste toe in staat zijn – in termen van het creëren van nieuwe materialen – zijn legeringen. We zijn er alleen in geslaagd om dingen chemisch met elkaar te vermengen, dat is alles… En we zijn altijd beperkt gebleven in de tastbaarheid, de behoefte om iets te zien om het bestaan ervan te bevestigen.
We accepteerden de nieuwe ontdekkingen van de nucleaire wetenschap vanwege de Hiroshima-bom; we laten ze toe in angst en niet door kennis. Nu maak je vorderingen in de wetenschappen van Plasma, een vreedzame wetenschap die haar krachten onthult zonder angst te creëren! meneer Keshe
Plasmawetenschap is de ontdekking die voortkomt uit het begrijpen hoe het heelal werkt. We ontdekken dat alle bestaande entiteiten op dezelfde manier functioneren – de zon, ons lichaam, een plant, een kiezelsteen…
We beginnen met de materiële staat die we al eeuwen kennen. Om te begrijpen hoe we van de toestand van materie naar een plasmatoestand (niet-materieel) kunnen veranderen, zullen we zien wat nanoplating is: door deeltjes, nanolagen van materie te creëren, maken we het wat GaNS wordt genoemd, dat vervolgens magnetische en zwaartekracht creëert. velden.
Maar dit proces is omkeerbaar: we kunnen inderdaad de verschillende magnetische en zwaartekrachtvelden en hun interactie gebruiken om materialen, energie, beweging enz. te creëren. We zullen in deze context leren dat de productie van GaNS al een manier is om materie te creëren.
Net als nucleaire straling of röntgenstraling of zelfs UV-licht, zijn plasmavelden niet zichtbaar, maar ze bestaan wel. Vanaf dat moment zullen we leren hoe we de plasmavelden en hun energie kunnen gebruiken om parallel te begrijpen hoe de velden van het universum werken, evenals een nieuwe manier van leven.
Deze nieuwe inzichten in nanomaterialen, GaNS en velden zijn het onderwerp van plasmawetenschap. Alle materie is gemaakt van velden. Er zijn twee velden: magnetische velden en zwaartekrachtsvelden . Magnetische velden stoten elkaar af en zwaartekrachtsvelden trekken elkaar aan.
We kunnen beide velden magrav noemen . Alles in het universum bestaat uit magrav-velden en hun interacties. De atomen, ons lichaam, het hele universum en het feit van deze velden. Sommige velden kunnen we zien, andere niet. Het bestaan en de interactie van dynamische velden met hun sterkte, snelheid, dichtheid en magnetisch veld leidt tot de creatie van alles wat we zien – planeten, sterrenstelsels, planten, dieren, moleculen, atomen, ons…
Het plasmaveld kan worden gezien als een bol of als een spiraal waarvan de kracht het zwakst is aan de rand en het sterkst in het centrum. Dan zullen de materiële elementen zich aan de periferie bevinden, gevolgd door de frequenties van zichtbaar licht, dan röntgenstralen enz. We zien dat er al onder de oppervlakte geen materie meer is, geen tastbaarheid meer.
De interacties van magrav-velden zijn relatief eenvoudig te begrijpen met behulp van magneten:elke magneet heeft een N-pool (de output) en een S-pool (de input). Als we ongelijke polen tegenover elkaar plaatsen, trekken de magneten elkaar aan = Gravitatie.
Als we gelijke polen naast elkaar plaatsen, stoten de magneten elkaar af = Magnetisch.
Door de magneten te plaatsen, dicteren we de velden. Alle magneten die dichtbij zijn, werken samen; dwz ze zullen bewegen om een positie te vinden die alle deelnemende magneten in evenwicht houdt. Als we nu een magneet verplaatsen, zullen de anderen zichzelf natuurlijk herpositioneren om het genoemde evenwicht te herstellen.
Videomagneten: 4 in een deksel; verplaats dan een om de anderen te verplaatsen.
Bij het bekijken van deze video rijzen de volgende vragen:
Het is de sterkte van elke magneet die de afstand tussen de twee zal bepalen. Als een magneet wordt verplaatst, betekent de genoemde afstand dat de andere magneet ook moet bewegen.
Wat er in feite gebeurt, kan worden verklaard als we de twee magneten als velden beschouwen: de velden die uit de N-pool van de ene magneet komen, werken op elkaar in en gaan de S-pool van de andere binnen. Tegelijkertijd stoten de velden van de twee N-polen en twee S-polen elkaar af. Deze interacties zijn verantwoordelijk voor het handhaven van de afstand tussen de twee magneten. En het is deze afstand waardoor de twee vrij kunnen bewegen. We kunnen zien dat de magneten, de velden op elkaar inwerken, hoewel ze niet in direct fysiek contact staan.
De stroomrichting van deze velden bepaalt wat we magnifieke of zwaartekrachtvelden noemen: magnetische velden bewegen naar buiten en weg terwijl zwaartekrachtvelden naderen en binnenkomen.
De wetenschap van plasma gaat verder dan wat we kennen als een materiële staat. Het is geen magie, het is iets dat we nog moeten begrijpen.
We beginnen te begrijpen dat alles in ons universum zich buiten magnetische en zwaartekrachtvelden bevindt.
Nano is een eenheidsvoorvoegsel dat ‘één van een biljoen’ betekent. Het wordt voornamelijk gebruikt in het metrieke stelsel met een factor 10-9 of 0.000.000.000.001. Het wordt vaak gebruikt in de wetenschap en elektronica om tijd en lengtes te meten. Een nano-meter is een biljoenste van een meter; een vel papier is 100.000 nanometer dik.
Nanodeeltjes zijn entiteiten op nanoschaal – zoals atomen binnen een moleculaire structuur = vanuit een plasma en niet vanuit een materieel oogpunt – die onafhankelijk en dynamisch zijn. Hun onafhankelijkheid verwijst bijvoorbeeld naar temperatuur en druk.
In de materiële toestand resulteren veranderingen in temperatuur of druk in verschillende toestanden van materie: een verandering in temperatuur of druk in de omgeving van water verandert bijvoorbeeld de toestand tussen vast (ijs), vloeibaar en gasvormig.
Een modificatie in de plasma-omgeving (magrav) daarentegen genereert de omzetting van de fysieke materie in een mono-atomaire toestand: de nanolagen.
De creatie van de nanolagen gebeurt door middel van nano-plating. Dit proces kan worden gedaan door vuur of door bijtende soda (NaOH = natriumhydroxide). Natronloog met natronloog wordt gedaan door warmte, water en NaOH toe te voegen.
De interactie van de bijtende omgeving met kopermaterie maakt de bindingen tussen atomen los; hierdoor ontstaat een afstand tussen de atomen en worden de nanolagen gevormd.
De atomen in het materiaal koper zijn zeer dicht bij elkaar geplaatst, zeer dicht omdat de zwaartekracht groter is dan de magnetische kracht. De nano-plating vergroot het magnetische veld waardoor de deeltjes elkaar afstoten, waardoor er een grotere afstand tussen de deeltjes ontstaat. De atomen staan verder uit elkaar, wat de weerstand vermindert en leidt tot supergeleiding (zie afbeelding hierboven).
Koperen voorwerpen (draden, platen of spoelen) worden opgehangen in een hittebestendige container die goed kan worden afgesloten. Daarbij herpositioneren de nanodeeltjes zichzelf – ze bewegen weg van hun materiële basis – zonder hun hechting aan het materiaal koper te verliezen. Hechting is door middel van zwaartekracht-magnetische velden. De deeltjes van de nanolagen zijn aan elkaar en aan hun basismateriaal (koper) gebonden.
De deeltjes van de nanolagen positioneren zich daartussen als magneten: hun zwaartekracht-magnetische velden. Velden worden continu uitgezonden om afstand te bewaren. De afstanden tussen de nanolagen zijn niet uniform. Ze vormen een capaciteit en bevatten een verscheidenheid aan velden, energiepotentialen en informatiecentra. Ruimten, afstanden fungeren als containers van plasma-energie en informatie. Deze containers kunnen op hun beurt plasma- en magnetische velden uit de omgeving opnemen. Velden die even sterk zijn als de container worden aangetrokken en binden eraan.
Deze lagen lijken donker (saai grijs tot zwart) omdat ze het volledige spectrum van magnetische omgevingsvelden absorberen; ook het lichtspectrum waardoor ze zwart lijken.
Na de vorming van de nanolagen mogen de lagen drogen en stabiliseren ze zich daarbij. Het toepassen van een voltmeter tijdens het proces helpt bij de stabilisatie doordat de deeltjes zodanig worden uitgelijnd dat de plasmageleiding achteraf wordt vergemakkelijkt. Het aanleggen van een elektrische stroom brengt de deeltjes op één lijn en stelt zo een geleidbaarheidsrichting voor het plasma vast.
Hier is een animatie van de nano-tackle (ondertiteld in het Frans) op youtube.
De multimeter onthult twee bijzonderheden van de nanolagen:
Het is belangrijk om te begrijpen dat nanolagen niet tweedimensionaal maar driedimensionaal zijn en een diepte hebben die in de tienduizenden loopt.
De nanolagen zijn de interface, de verbinding met alle velden om ons heen. We interageren met deze velden via de nanolagen. Doordat de bindingen tussen de atomen minder dicht zijn en de deeltjes van de nanolagen verder uit elkaar liggen, kunnen de velden gemakkelijk door deze ruimtes gaan. Dit is het supergeleidereffect.
Maar er is ook een filterend effect omdat verschillende nanolagen een verschillende structuur hebben waardoor alleen velden met dezelfde structuur doorgelaten worden. Deze eigenschap stelt ons in staat om bepaalde velden te ‘kiezen’ om door te gaan om bepaalde zaken of vormen van energie te creëren of bepaalde posities in de ruimte te richten.
Dit hoofdstuk laat ons zien hoe materie wordt gemaakt, wat de basiscomponenten zijn.
Alles wat we zien is tastbaar en wordt ‘materie’ genoemd; ofwel een plant, een steen, een stuk plastic of metaal. Al deze dingen zijn opgebouwd uit een structuur die bestaat uit zeer dicht opeengepakte balletjes. Deze ballen zijn het plasma dat zich als magneten gedraagt door hun positionering ten opzichte van de ander vast te stellen.
Vanuit een ander perspectief stellen nanolagen ons in staat om te interageren met de velden om ons heen.
GaNS is een nieuwe staat van materie; een molecuul van een gas dat in een nanovorm in een vaste toestand van materie verschijnt. GaNS staat voor ‘Gas in a Nano Solid’.
GaNS is de tweede stap in de transformatie van materie in een veld:
Materiaal: Nano Staat: GaNS
Wanneer we een nano-geplateerde koperen plaat (Cu-np) en een eenvoudige koperen plaat (Cu-s) blootstellen aan een andere omgeving – zoals een zoutoplossing – creëren we de voorwaarde voor de productie van koper GaNS.
Het resultaat, GaNS, is niet langer gebonden aan de primaire basis, koper, in tegenstelling tot nano-plating. Het bezinkt als een blauwgroen ‘poeder’ op de bodem van de zoutoplossing. Er moet ook worden opgemerkt dat de GaNS-deeltjes ook niet aan elkaar zijn gebonden; elk is een eenzame kleine zon die voortdurend zijn energie naar buiten uitstraalt. En omdat de deeltjes vrij zijn, zenden ze veel sterkere energievelden uit dan welke materie dan ook. Plasmavelden hebben zowel gevend als ontvangend geloof.
Elk deeltje is opgebouwd uit miljoenen en miljoenen velden die voortdurend samenkomen en roteren, waardoor dynamische veldinteracties ontstaan.
In toekomstige workshops zullen we kijken naar de creatie van basis GaNS, zoals CO2, CuO, ZnO, CH3, Ca, Aminozuren, GaNS uit voedsel, supplementen en zeewater.