Zielen zien

Van KSW300@01:26:38

Wanneer je de UEU binnengaat, zul je je realiseren dat je naakt bent, naakt voor je eigen Ziel. Je zult jezelf kunnen zien in regenboogkleuren: de kleur wit vertegenwoordigt het sterkste veld en rood het zwakste. We zullen dus een ethisch persoon zien omringd door wit licht en iemand die liegt als een “rood licht”.

Naakt zijn voor onze ziel, betekent dat niemand zijn eigen Ziel kan bedriegen. Natuurlijk is onze Ziel het “hoogste” voorbeeld en ze zou ons door ons leven leiden, als we niet zoveel energie van haar zouden wegzuigen door alle dingen waar onze geest zich mee bezighoudt. Maar dat betekent niet dat onze Ziel zich hier niet van bewust zou zijn. Ze weet perfect waar we fout gaan en verkeerd doen, maar ze zal zich nooit bemoeien met deze “onze vrijheid”. Ze zal alleen maar consequent handelen. Ze zal het ons laten zien op het fysieke niveau; hetzij in ons lichaam (slechte gevoelens, ziekten, dood) of in onze omgeving (vervuiling, rampen).

Dit kan aansluiten bij de legende van Adam en Eva: nadat ze de appel hadden gegeten, gaven ze zichzelf de toestemming om elkaar op fysiek niveau te misbruiken. Op hetzelfde moment werden ze zich bewust van hun naaktheid met een gevoel van schaamte, omdat ze zagen dat ze andere mensen kunnen bedriegen, maar niet hun Ziel. Ze waren ook al eerder naakt; maar ze hadden er geen last van omdat ze in volledige afstemming met hun Ziel leefden. Hun beslissing om te misbruiken op het fysieke niveau bracht hen in verkeerde afstemming met hun Ziel; Schuld en schaamte waren het gevolg.

Er zullen mensen zijn die weigeren de UEU binnen te gaan omdat ze de waarheid over zichzelf niet onder ogen willen zien. Ze kunnen zelfs hun ziekte tolereren om de realiteit niet onder ogen te zien …

Ziel – Drie-eenheid van alle levende wezens

Elke entiteit in het universum bestaat uit drie delen:

1. De Ziel van de Schepper, die we ook de Universele Ziel of het Goddelijke Zelf kunnen noemen. Ze woont in de leegte in het centrum van alles, een electron, atoom, levend wezen, ster of universum. Ze verbindt elke entiteit in het Universum met haar centrum; Zij is de schakel die de heelheid of de eenheid van alles creëert.
2. De Ziel van de lichamelijkheid, die we Geest zouden kunnen noemen. Hij is de collectieve ziel van alle delen van een bepaalde entiteit. Hij is niet alleen de som van alle componenten, maar een nieuwe entiteit in zijn eigen rechten. In voelende wezens bezit de geest de kracht van verbeelding, herkenning en waardering, en is verantwoordelijk voor het verwerken van gevoelens en emoties, resulterend in overtuigingen, attitudes en acties. De geest is de zetel van wat wij vrije wil noemen.
3. Het Lichaam wordt gecreëerd uit de interactie tussen de Ziel en de Geest, waarbij de laatste de velden van de Ziel verzwakt tot het niveau van de omgeving, zodat een lichaam, aangepast aan de gegeven omgeving, wordt gecreëerd.

Alle entiteiten zijn geschapen in dezelfde structuur, ze zijn samengesteld uit dezelfde drie-eenheid; of het nu een elektron, atoom, mineralen, dieren en planten zijn. Alle complexe entiteiten zijn opgebouwd uit eenvoudige entiteiten.

Een kat heeft bijvoorbeeld de volgende structuurniveaus:

1. een Kat bestaat uit
2. Organen, die zijn samengesteld uit
3. Cellen, die zijn samengesteld uit
4. Mineralen en vloeistoffen, die zijn samengesteld uit
5. Moleculen, die zijn samengesteld uit
6. Atomen, die zijn samengesteld uit
7. Elektronen, protonen en neutronen, die bestaan uit
8. Plasma

Deze opeenvolging van het opbouwen van een complex wezen toont ons een spiraal die begint met de elektronen, moleculen, organen enzovoort; het opbouwen van de totale structuur van de kat.

De Elektronen op het laagste niveau deeltjes hebben wel een Ziel, die hen verbindt met de Universele Ziel. Als zelfs het kleinste deeltje van ons verbonden is met de Universele Ziel, zijn alle samengestelde delen op hogere niveaus op dezelfde manier verbonden. Dat betekent dat we niet alleen verbonden zijn met het geheel via onze Ziel, maar via elk deeltje van ons. Dat betekent dat we meer de Bron zijn dan wat dan ook!

Elektronen combineren tot moleculen en moleculen tot cellen en zo verder tot aan de totaliteit van de mens. Op elk hoger niveau verenigen de zielen van de entiteiten zich tot een collectieve ziel. De zielen van alle elektronen, protonen en neutronen combineren zich tot de collectieve ziel van het atoom. Op het volgende niveau combineren de atomen om de ziel van het molecuul te creëren. Een niveau hoger de collectieve ziel van de organen en verder omhoog de ziel van de lichamelijkheid. Maar het organisatieproces stopt hier niet. Al onze individuele zielen van de lichamelijkheid organiseren zich in de Collectieve Ziel van de Mensheid. En de totaliteit van alle zielen van alles in het Universum vormen de Universele Ziel, die tegelijkertijd de schepper van alles is – dus de cirkel is gesloten, we zijn weer aangekomen bij het begin, waar we vandaan kwamen.

Kende Michelangelo M.Keshe?

Michelangelo’s schilderij ‘De schepping van Adam’ in de Sixtijnse Kapel in Rome heeft een verborgen boodschap. De boodschap wordt zichtbaar als we het schema van een brein projecteren op de ‘god-kant’ van het schilderij. Dan zien we dat de lijkwade rond god en de hoeken gezien kan worden als de schedel, terwijl god zelf de hersenstam is, het oudste deel van de hersenen dat ook de locatie van de Ziel bevat.

Michelangelo vertelt ons dat God in ons is, dat Hij de ‘plaats’ is van waaruit we scheppen: onze geest. Ieder van ons is één aspect van God en we zijn allemaal één met Hem.

Hoe maak je verbinding via je ziel

1. Keshe in de KSW190; Dit artikel weerspiegelt ons begrip.

Het punt is dat je vertrouwen moet hebben in je Ziel. Dat ‘Wat ik wens zal zich manifesteren’, betekent niet dat je moet wachten tot je iets op het nieuws hoort, zodat je kunt zeggen: ‘Oh, dat was mijn wens’. Je moet het vertrouwen hebben dat wat je wenst al is gebeurd. Je moet dat vertrouwen hebben als lid van de Universele Raad of als een persoon op deze Planeet.

Praat met je Ziel met de Ziel van de Schepper

Fragment uit Anastasia, the Ringing Cedars of Russia, bewerkt door aviram

Met betrekking tot de vraag wat de Schepper kan doen in het licht van de energieën van vernietiging die de scepter zwaaien op aarde, om nog maar te zwijgen van zoveel mensen die Zijn naam gebruiken om persoonlijke macht over anderen te verkrijgen, heeft de Schepper (volgens Anastasia) geantwoord:

“Ik zal opstaan als de dageraad aan het begin van de naderende dag. Door alle scheppingen op aarde zonder uitzondering te strelen, zullen de stralen van de Zon Mijn dochters en zonen helpen begrijpen dat ieder in zijn eigen ziel een gesprek met Mijn Ziel kan voeren.”

Anastasia, book5, p.148

Communicatie via de Ziel

Er gebeurt iets heel vreemds in de dierenwereld: in een steppe graast een groep antilopen vredig. Een hongerige leeuw zwerft rond, nog ver van hen vandaan; Ze zien of ruiken hem niet. Maar ze luisteren naar de vogels die hen vertellen over het gevaar; En weg huppelen! Begrijpen de antilopen de vogeltaal? De vogels blijven volledig kalm in de aanwezigheid van een leeuw omdat ze niet zijn voedsel zijn.

Nog steeds spelen alle dieren als een collectieve ziel van deze omgeving of biosfeer. Het evenwicht van de hele biosfeer op dit moment vereiste niet de antilope die door de leeuw werd gegeten. Dus iedereen werkte daaraan mee – speels.

 

Wanneer de Ziel de Lichamelijkheid ontmoet

Onze Ziel is verbonden met de lichamelijkheid, ze kan alles voelen wat ons overkomt. Ze is echter een aparte entiteit die de mogelijkheid heeft om te kiezen wat we van onze lichamelijkheid ontvangen en wat ze ernaartoe stuurt. De Ziel leeft altijd in totale afstemming met het Universele Principe:

We zijn hier om te dienen en niet om gediend te worden.

Door het geluk van Allen na te streven, bereiken we ons eigen geluk.

De Universele Gemeenschap leeft in dezelfde afstemming. Dus een groot deel van het werk van onze Ziel bestaat uit het beschermen van de Universele Gemeenschap tegen onze onbewuste gedachten, woorden en daden. De Ziel kan weigeren om onze egoïstische wil in haar eigen wil te accepteren. Op elk moment zal ze ons precies vertellen waar we zijn ten opzichte van haar, of we op één lijn zitten of in verzet zijn. Zo kunnen we weten wanneer we in de fout zijn gegaan en kunnen we ons aanpassen.

Dit is de werking van onze innerlijke GPS: als onze wil niet in overeenstemming is met het Universele Principe, dan zal ze ons negatieve gevoelens geven. Als we luisteren, zullen we onze gevoelens en gedachten aanpassen aan een beetje betere gevoelens en gedachten, waardoor de kloof tussen de Ziel en de geest een beetje kleiner wordt. Als we koppig zijn om niet te luisteren, moet ze luider spreken omdat ze ziet dat negatieve gevoelens niet genoeg zijn – dus zal ze ons symptomen van ziekten of een ongeluk dienen. Daarom zijn de acties van de GPS geen straf, de Ziel straft niet maar balanceert alleen waar we scheef zijn geworden.

Als we volharden in het weerstaan van onze Ziel en het Universele Principe, zal ons fysieke lichaam een slagveld worden van het ego dat zich verzet tegen de natuurlijke stroom van het leven. Dit eindigt heel vaak in de fysieke dood van een persoon – de epidemische verspreiding van kanker spreekt hier een welsprekende taal over.

Wat tot nu toe op individueel niveau is beschreven, geldt evenzeer voor de hele mensheid. De Ziel van de Mensheid is altijd volledig in overeenstemming met het Universele Principe – en wij als individuen of als groepen, rassen, naties, samenlevingen kunnen uit de uitlijning vallen wanneer we doelen nastreven die niet de totaliteit dienen, maar slechts de kleine fractie waarin we leven.

Een van de meest voorkomende en hardnekkige niet-gebondenheid is onze identificatie met een ras, een samenleving of een natie. De identificatie om wit te zijn creëert al een kloof met alle andere rassen, fragmenteert de hele mensheid. Deze perceptie blokkeert ons om de hele mensheid te zien, laat staan wat het welzijn van ons zou vragen. De Ziel van de Mensheid reageert op dezelfde manier als onze Ziel: het kan hele naties depressief maken. We kunnen dit zien in het feit dat verschillende landen verschillende zelfmoordcijfers of verschillende vruchtbaarheidscijfers hebben. Er zijn meer zelfmoorden in de VS dan in Bhutan en de vruchtbaarheid in Mexico is hoger dan in de VS.

Het fenomeen Zeitgeist is in dit verband heel belangrijk. De Zeitgeist is een zeer krachtige kracht; Het ligt ten grondslag aan en creëert het algemene intellectuele, morele en culturele klimaat van een tijdperk. De Zeitgeist bepaalt wat acceptabel is en wat niet. Sinds enige tijd is het Universele Principe de basis geworden van de huidige Tijdgeest. Dat betekent dat steeds meer projecten die in strijd zijn met het Universele Principe zullen mislukken en dat meer echt humanitaire projecten zullen slagen op een schaal die nog nooit eerder is gezien.

Een van deze projecten met een ongekend succespercentage is de bevordering van wereldvrede door de Keshe Foundation.

De gevangenis van onze lichamelijkheid

Een van de manieren waarop de lichamelijkheid de Ziel heeft gekooid, is via het bloed. Het bloed draagt de emotionaliteit of de geest. Het bloed creëert als het ware de container voor de Ziel, een magnetisch veld eromheen. Wanneer we sterven, stopt de hartslag van de ziel van de lichamelijkheid, het fysieke hart en daarmee stopt het bloed met stromen. Bijgevolg stort het magnetische insluitingsveld van de Ziel in en is de Ziel vrij. Een soortgelijk proces gebeurt wanneer we in slaap vallen: de bloeddruk en de hartslag vertragen, de bloedstroom wordt zwakker, de kooi wordt een beetje losser en de vogel is vrij om rond te lopen (in de droom).

Het bloed dat het insluitingsveld is, wordt de schakel tussen ons fysieke bestaan en de Ziel. Als de Ziel de leiding heeft, als de Ziel erin slaagt om te kunnen genieten van dit prachtige avontuur in het fysieke rijk, is alles OK.

Maar de geest, de emotionaliteit kan de controle over het magnetisch veld overnemen en het fysieke leven dicteren volgens zijn verschillende geloofs- en afweersystemen – dat is waar alles misgaat. De geest, bedoeld om een dienaar te zijn, wil de meester zijn…

Je kunt de kracht van de geest naar de Ziel verschuiven door de energie in de lucht die we inademen naar de Ziel te leiden. Als je zowel de ziel van de lichamelijkheid als de Ziel kunt opladen met meer magnetische veldkrachten, dan kun je de kloof tussen hen vergroten… Ze bewegen wat meer uit elkaar. Dan kan ons bewustzijn zich ervan bewust worden dat er een kloof is tussen beide. Op dat moment wordt het automatisme gestopt, zien we onze geest anders dan onze Ziel en stort de illusie die door de geest wordt gecreëerd om de meester te zijn vanzelf in.

Je kunt de Ziel vrij laten terwijl je vasthoudt aan de lichamelijkheid, omdat je niets verandert op het materiële vlak; Het is een innerlijke verschuiving. Je kunt de kooi openen en de vogel vrij laten, wetende dat hij ‘s avonds terugkomt. Dan kun je de Ziel, die verbonden is met de universele energieën, in het centrum van je leven laten staan. De Ziel wordt van nature ondersteund door de energieën van het Universum en kan nu op haar beurt de lichamelijkheid voeden. Dan zul je in staat zijn om je af te keren van het eten van materieel voedsel en andere zielen te doden. Dan kun je jezelf, je Ziel, bevrijden van de ketenen van de geest.

Laten we nu eens kijken naar de relatie van de aarde tot de zon. We zien dat, als gevolg van de velddruk die van de zon komt, het magnetisch veld van de aarde vlak is naar de zon en langwerpig achter de aarde, weg van de zon. Als we naar de hersenen kijken, zien we dat deze ook aan één kant (de onderkant) afgeplat is. Dit komt van de velddruk van het hart die het magnetisch veld van de hersenen afvlakt op dezelfde manier als de zon die van de aarde.

Met deze kennis kunnen we een schema tekenen voor de verschillende emotionele toestanden die we kunnen ervaren:

1. Geluk = de energie (aandacht) van ons hart is in lijn met de energie die uit de Ziel komt; geen fysieke component
2. Wegkwijnen = het lichaam is in balans met de geest; geen Soul component
3. Angst = onevenwichtige mix van lichaam en geest zonder de Zielscomponent

Dit is trouwens de blauwdruk voor onze innerlijke GPS; de emoties die ons vertellen of we op één lijn zitten met de Ziel of niet.

Wat is de Ziel en waarom zijn we hier?

Uittreksel uit Blauwdruk voor vrede voor de mensheid – door Mehran Keshe – DAG 14 AM – 21:00

Wat is de ziel van de mens? Waarom eindigt de Ziel van de Mens met de lichamelijkheid van de Mens? Hoe komt het dat wanneer we sterven, we teruggaan naar de bron van de Schepping en dan beginnen we het hele proces opnieuw? Wat en hoe kunnen we dit veranderen?

Het is heel simpel. Wij maken deel uit van het grotere proces; we zijn geschapen en tegelijkertijd zijn we deel van de Schepper.

Dus in wezen, terwijl we in dit fysieke lichaam zijn, leren we de schoonheid van de manier waarop we zijn geschapen, en door deel uit te maken van de Schepper, voegen we er meer diepte aan toe. Ieder van ons wordt een bloem in het boeket van de Schepping.

We dragen de essentie van de Schepping in ons lichaam. Zodra ons eigen wezen is geschapen, kan het op zijn beurt de Schepper van anderen worden.

Het gaat als volgt:

1. Onze Ziel is geschapen uit de essentie van de Zielen van onze ouders
2. Het verlangen om het avontuur in het fysieke lichaam te beleven, leidt tot de creatie van onze lichamelijkheid
3. Wanneer de lichamelijkheid het punt van evenwicht bereikt van de velden in zichzelf – vooral de balans tussen de ziel van de lichamelijkheid en de Collectieve Ziel – wordt de essentie van ons vrijgegeven om te leiden tot een grotere schepping. Een schepping voorbij het magere bestaan van onze lichamelijkheid, de schepping van een nieuwe levenscyclus. Dit is iets om blij mee te zijn.

Wanneer je de schepper van de volgende cyclus wordt, ben je je volledig bewust; Je weet waar je vandaan komt en waarom je hier bent. Het is heel erg van: je weet pas wat je hebt geleerd als je voor een tentamen zit en de vragen worden gesteld.

Totdat de mens evolueert naar de nieuwe dimensie, waar hij bevrijd zal worden van de lichamelijkheid van het huidige lichaam, zal hij niet in staat zijn om het grotere doel van zijn bestaan te begrijpen: het creëren van nieuwe Zielen, een geheel nieuwe cyclus van het Leven.

Hoe dieper je in jezelf gaat, in je ziel of je essentie, hoe sterker de velden die je zult moeten geven. Hoe meer we naar binnen gaan, hoe meer onze hersenen de velden van die essentie, onze Ziel, absorberen en gebruiken, hoe sterker ons deel van de Schepping van de Totaliteit wordt. Dan begin je een nieuw leven met zuiverder en sterkere velden van de Schepper.

Zo zal de Ziel van de Mens schitteren in het Universum. De helderheid zal de kracht van zijn kennis en de zuiverheid van het lichaam laten zien.

Uittreksel uit Blueprint for Peace For Humanity – door Mehran Keshe – DAG 02.00 – 39.30 uur

Wat is het doel van leven? Waarom zijn we hier?

De schepping van het universum is vergelijkbaar met de manier waarop planten zich verspreiden. Wanneer je een tomatenplant wilt planten stop je een zaadje in de grond. Dat zaadje bevat alle informatie die nodig is om een plant te maken en daarna meer tomaten. Het zaad bevat de totaliteit van wat nodig is om de volgende dimensie, de volgende cyclus van het Leven, te creëren.

De planeet Aarde is de kraamkamer geweest van Universele zaden. En de Ziel van de Mens is het zaad van de schepping van een nieuwe dimensie in het Universum.

Wanneer je bomen wilt planten, begin je met een kwekerij. Je stopt één zaadje tegelijk in de grond; Je geeft het water, het groeit, je zorgt ervoor. Het wordt een kleine struik en dan een plant en dan een boom. De Ziel van de Mens en de Ziel van alle wezens op deze planeet gaan door hetzelfde proces.

De Ziel van de Mens bereikt in zijn evolutie een punt waarop hij bewust één wordt met het centrum van het Universum. Dan begint hij aan een nieuwe cyclus. Het is dat zaadje dat je in de grond zaait. Nu zaaien we de Zielen in de bodem van het Universum en degenen die geëvolueerd zijn en de volwassenheid hebben bereikt, zullen de bron en de essentie van de nieuwe cyclus van het Leven worden.

Dit is het geheim van de Schepping.

Het lichaam van de Mens is de grond. Het voedt de Ziel met alles wat beschikbaar is in dit fysieke rijk totdat de Ziel er klaar voor is, volwassen. Totdat het genoeg kracht heeft verzameld om het zaad van het nieuwe leven in het Universum te worden.

De planeet Aarde is kostbaar voor de Mensen van het Universum; Er zijn maar weinig plaatsen zoals deze. De Aarde bevindt zich op een zeer hoog niveau.

Al onze leringen laten zien dat de Velden bestaan, de Velden die in jullie zijn; in je lichaam en je Ziel.

Hoe de ketenen van de lichamelijkheid te overstijgen

Om ons te verbinden met de Ziel en van daaruit vanuit de Ziel te leven, moeten we ons losmaken van het fysieke lichaam. Er zijn twee manieren om dit te doen:

1. De ene komt uit de lichamelijkheid; Dat is wat veel religies prediken: om in de hemel te komen moet je afstand doen van de aarde; Of om bij de ziel te komen moet je afstand doen van het lichaam. Fakirs hebben dit door de eeuwen heen gedaan: door de lichamelijkheid en zijn behoeften te onderdrukken, dachten ze verder te gaan dan het lichaam. Maar ze dachten alleen dat ze verder waren gegaan dan het lichaam. Repressie is geweld; Als je het lichaam onderdrukt, doe je het lichaam pijn en dood je het zelfs en dat is zeker geen manier om te transcenderen.  
2. De andere manier is boven het lichaam uitstijgen: eerst leef je de behoeften van de lichamelijkheid op een bewuste manier, je geeft het lichaam wat het nodig heeft. Tegelijkertijd beweeg je je met je bewustzijn naar het zielsniveau. Als je daar eenmaal bent aangekomen, zul je in staat zijn om het lichaam door de ziel te voeden. Op deze manier forceer of onderdrukt je niet, op deze manier ben je niet gewelddadig tegen jezelf.

De ziel en het universum

Keshe Plasma Times april 2019

Wanneer de ziel van een mens wordt geschapen, heeft deze een volledig spectrum. Verschillende delen van de ziel van de mens interageren, nemen vorm en functie aan vanuit velden van verschillende sterkte van het universum. Alle elementen van het Universum nemen deel aan de schepping van de ziel van de mens. We kunnen dat heel goed zien in het beeld van de Ziel als spiraalvormig Plasma:

1. De Ziel manifesteert zich als een fysiek lichaam op de punten van de laagste energie.
2. Dit is de kracht van de Ziel (van de Schepper)
3. Het is positie
4. Eén aspect van de ziel wordt gedicteerd door de ziel van het Universum.
5. Een ander aspect van de ziel wordt gedicteerd door de ziel van de Melkweg
6. Een ander aspect van de ziel wordt gedicteerd door de ziel van het zonnestelsel
7. Een ander aspect van de ziel wordt gedicteerd door de ziel van planeet Aarde, die de medeschepper van de mens is samen met de ziel van de Schepper

De schepping van de ziel van de mens begint niet op het materiële niveau (A) en gaat naar steeds hogere niveaus. Nee, het getoonde spiraalbeeld symboliseert geen pad, maar alle punten worden tegelijkertijd gemaakt. Onze ziel wordt mede gecreëerd door alle delen van het Universum en is altijd in interactie met hen. In wezen draagt een man alle kracht van de creatie. Maar hij is zich er niet van bewust omdat het enige wat hij ziet op het zwakste niveau is (A)

Een citaat van Anastasia om meer te belichten over het feit dat we deel uitmaken van de Ziel van de Schepper – voorheen bekend als: God 😉

Het is simpel. Wanneer de mens de gedachte toegeeft dat hij geen perfecte schepping is, wanneer hij zich allemaal begint voor te stellen dat er wezens op andere planeten zijn met een superieur intellect, voedt hij ze zelf door zijn gewonnen gedachte. De mens zelf kleineert daarmee zijn gewonnen door God gegeven macht en kent macht toe aan andere scheppingen dan het goddelijke…

Mentaal superieur aan onszelf betekent mentaal superieur aan God…

Wanneer we geloven dat er andere, meer perfecte werelden in het universum zijn, accepteren we onszelf als onvolmaakt – onvolmaakte scheppingen van God.

Anastasia boek 4, Co-creatie, p. 155

En nog een citaat van Anastasia dat beschrijft hoe we onze ziel kunnen worden – niet door de kracht van onze wilskracht, maar door een uitnodigende ruimte van onze geest en zelf te creëren, zodat de geliefde (Ziel) plezier vindt om erin af te dalen:

Neem je Moederland terug, mensen!

De Russische term Rodina betekent inheems land. Het woord is samengesteld uit  de wortel Staaf, wat God de Schepper, oorsprong, verwant, geboorte en vader betekent en de wortel Na betekent moeder, geboorte, natuur; en de verbindende lettergreep i betekent en.

Dat wil zeggen dat Moederland niet verwijst naar een stuk van het oppervlak van de planeet waar we momenteel op wonen – Moederland is onze goddelijke oorsprong, onze Ziel.

De hele Aarde zou een Moederland kunnen zijn voor elk van haar bewoners, en de Mens zou gestreeld kunnen worden door alles in het Universum, maar om dat te laten gebeuren, zou hij alle niveaus van zijn moeten verenigen tot een enkel punt, het Moederland noemen, en met zijn eigen zelf een Ruimte van Liefde daarin creëren. Dan zouden alle beste dingen van het Universum er uit de eerste hand mee in contact komen – in contact komen met de ruimte van jullie Moederland. Jij in jezelf zult het hele uitgestrekte Universum door dit punt voelen en een onovertroffen kracht bezitten. Ze zullen dit op andere werelden weten. Alles zal je dienen zoals God, onze Schepper, het wilde.

Anastasia book 4, Co-creation, p. 161

Het volgende gedeelte is van de KSW272

We zouden kunnen zeggen dat het kloppen van ons hart de indicator is dat het leeft en hoe het gaat. Wanneer we vredig zijn, hebben we een regelmatige, ritmische en kalme hartslag; Wanneer we van streek zijn, wordt onze hartslag onregelmatig en sneller. Zoals het hart de zetel is van de ziel van onze lichamelijkheid, zo is onze hartslag het ritme van de ziel van de lichamelijkheid.

Onze ziel heeft ook deze indicator, we zouden het Soul-beat kunnen noemen. Onze Ziel (Collectieve Ziel) is één aspect van wat wij de Ziel van de Schepper noemen en we delen het met alles in het Universum. De Soul-beat die we in ons waarnemen, is voor elk ding hetzelfde – het is het ritme van het Universum.

De maat in welke mate onze hartslag synchroon loopt met onze Zielshartslag geeft onze uitlijning aan tussen onze ziel van lichamelijkheid en onze Collectieve Ziel. Deze synchroniciteit is een indicator van of we in vrede leven of niet. Zolang we niet in synchroniciteit leven, kunnen we geen deel uitmaken van de Universele Gemeenschap en zullen we opgesloten blijven binnen het materiële niveau van onze planeet. Zodra onze twee ritmes, de hartslag en de Soul-beat gesynchroniseerd zijn, zullen we van nature in Vrede zijn en toegang hebben tot onze geboorterechten: zielsreizen, materialisatie, eeuwig leven, totale gezondheid …

Wanneer ons fysieke lichaam sterft, synchroniseren de hartslag en de Soul-beat op natuurlijke wijze op het moment dat de ziel van de lichamelijkheid wordt teruggetrokken in de Collectieve Ziel.

We kunnen deze synchroniciteit echter bereiken vóór onze ondergang – het is ‘heel eenvoudig’: het gebeurt wanneer we leven volgens het Universele Principe; Wanneer elk van onze gedachten, woorden en daden dienen:

Het welzijn van allen is mijn welzijn. 😉

Op dezelfde manier, beschreven in negatieve termen: we moeten af van onze hebzucht en egoïsme, nooit genoeg hebben, altijd meer willen, nooit dankbaar zijn voor wat we al hebben, niet alles zien wat we al hebben … Alle hebzucht en egoïsme komt uit de geest. De geest heeft de vitale noodzaak om zijn bestaan altijd te bevestigen door steeds meer en meer te hebben, omdat de geest niet bestaat, het is slechts een parasietenergiepakket als een virus, dat op onze Ziel leech.

We kunnen in deze context spreken van onthechting. Onthechting is niet hetzelfde als afstand doen van fysieke genoegens. Wat we hier bedoelen is onthechting van de verslaving om het bestaan van de geest te bevestigen door hebzucht en egoïsme. We kunnen een mooie vrouw of man, auto, huis of wat dan ook zien zonder het te bezitten!

Correlaties van de ziel in het lichaam

Onze ogen zitten in oogkassen met gaten door de schedel waar de optische zenuwen passeren om de informatie van wat onze ogen zien over te brengen aan de hersenen. Onze Ziel zit op de kruising van de lijn tussen het^3e oog en de achterkant van het hoofd met de lijn tussen de oren. De Ziel heeft ook een opening in de scull voor het doorgeven van informatie – het zit in het gebied van de glabella (het gladde deel van het voorhoofd boven en tussen de wenkbrauwen, blauwe stip). Met onze fysieke ogen communiceren we op materieniveau; met onze Ziel communiceren we op zielsniveau. Ons 3e oog is onderontwikkeld omdat we het niet gebruiken.

De passage van de neus is waar we onze lucht naartoe brengen om in te ademen. Achter de keel zit de Ziel. Dus de lucht gaat door een kanaal om de ziel te voeden. Als we ons bewust zouden zijn van de mogelijkheid die er is, zouden we ons lichaam op een andere manier kunnen voeden: de lucht voedt de Ziel met de verschillende plasma’s van het Universum. Vervolgens voedt de Ziel de ziel van de lichamelijkheid zodra hun ritmes op elkaar zijn afgestemd; De ziel van de lichamelijkheid is verbonden met elke lichaamscel en dus worden ze altijd voorzien van wat ze nodig hebben op het moment dat ze het nodig hebben.

Alle Zielen die we hebben

Zoals we al hebben geleerd, heeft elke cel van ons lichaam en elk micro-organisme dat in ons lichaam leeft een ziel. Ze zijn allemaal gecombineerd in de ziel van de lichamelijkheid, die zich in het hartchakra bevindt, en de ziel van de lichamelijkheid is direct verbonden met de Collectieve Ziel, de Ziel van alle levende wezens. Via dit systeem van verbindingen is elke cel van ons lichaam direct met elkaar verbonden cel van het lichaam in een zogenaamde zero-time communicatielijn. In deze directe verbinding tussen elke lichaamscel en de Collectieve Ziel ligt de reden dat het lichaam volledig in staat is om zichzelf te genezen. De directheid van de communicatie en de link met de Collectieve Ziel maakt dat elke cel onmiddellijk de geringste onbalans kent en de kortste weg om de balans te herwinnen.

De communicatie tussen de Collectieve Ziel en de ziel van de lichamelijkheid is echter privé, ze worden niet overgedragen of zijn niet beschikbaar voor andere individuen. Bijvoorbeeld als je de situatie waarin je leeft, ondraaglijk vindt en dit creëert gevoelens van onmacht, verdriet, frustratie en angst in je ziel van lichamelijkheid… Je vrouw krijgt er geen kanker van.

Als je echter verliefd bent, zul je merken dat je geliefde onmiddellijk voelt wat jij voelt. Hoe komt dat?

Dit gebeurt omdat in een staat van liefde de cirkel van ‘ik’ wordt verbreed tot de ander. Wanneer we liefhebben, beweegt onze aandacht, energie, focus zich iets weg van het ego / geest / ziel van de lichamelijkheid naar de Collectieve Ziel. Dat is een beetje als het terugtrekken van de ziel van de lichamelijkheid in de Collectieve Ziel. Herinnert u zich dat deze terugtrekking op natuurlijke wijze gebeurt wanneer we sterven? Maar in de staat van liefde gebeurt de terugtrekking niet automatisch, het gebeurt omdat we willen dat het gebeurt. Daarom zeggen dichters dat ‘verliefd worden’ de ‘kleine dood’ is. We sterven een beetje aan onze geest, ego en we worden een beetje meer ‘herboren’ aan onze Collectieve Ziel, dat is Liefde! Het verschuift de focus.

Laten we nu zeggen dat we willen communiceren met het hele menselijke ras – op welke frequentie moeten we onszelf afstemmen? Dit is de taak van de Universele en de Aardse raad; ze moeten zich afstemmen op de frequentie waarop ze met de hele Mensheid kunnen praten. Hoe stemmen ze zich af op deze trilling? Door zich te houden aan het Universele Principe, dat tot uitdrukking komt in het Ethos van de stichting:

We zijn hier om te dienen en niet om gediend te worden.

Eigenlijk zal iedereen die naar het universele niveau stapt, de stemmen van andere menselijke wezens gaan horen zonder beperkingen van tijd en ruimte. Wanneer we uit de kleine kring van het kleine ik mij en mezelf   komen, dan staan we open voor de behoeften van onze medemensen; Dat is waar altruïsme echt mogelijk wordt

Dat zou niet heel moeilijk moeten zijn, omdat we de hardware in ons systeem hebben ingebed. Toen we in de moederschoot zaten, communiceerden we wel met haar; We konden haar onze behoeften vertellen en ze zou ons vertellen hoeveel ze van ons hield en dat ze er alles aan zou doen om aan onze behoefte te voldoen.

We kunnen de Collectieve Ziel zien als de moeder en de ziel van de lichamelijkheid als het kind. We kunnen dit communicatiekanaal opnieuw activeren wanneer we onze focus verleggen van de geest / ego naar de Ziel door de Ziel als onze moeder te zien en er volledig op te vertrouwen dat ze voor ons zal zorgen! We moeten eigenlijk onthouden dat de Zielsmoeder op elk moment alles kan doen wat we nodig hebben.

Omdat de communicatielijn vast is bedraad in onze lichamelijkheid, kunnen we ons lichaam vertrouwen dat het het kan doen, zonder ons te bemoeien door het te vertellen wat het moet doen en hoe het te doen. Gewoon vertrouwen. Alles wat van ons wordt gevraagd is om via de Ziel te willen communiceren en het lichaam en de ziel van de lichamelijkheid het kanaal te laten zijn om het te laten gebeuren!

Op materieel niveau dragen de ruimteschepen die reactoren of magravs gebruiken een beperking in zich vanwege het koper (Cu). Koper is het belangrijkste plasmatische bestanddeel van spierweefsel, van ons lichaam. Dus als we af zijn van de koperen beperking van de ruimteschepen, kunnen we de lichamelijkheid niet meer meenemen op reis.

Communicatie vs Communie

Vandaag is het Iraanse Nieuwjaar, waar ze een mooie traditie volgen dat iedereen een geschenk geeft aan de anderen. Hier is het geschenk van M.Keshe aan ons allemaal.

We hebben zoveel manieren om te communiceren: door verbale taal, door geschreven woorden, door gebarentaal, door lichaamstaal, door de taal van de Ziel. We zouden communicatie kunnen definiëren als een container die we gebruiken om inhoud of informatie te verzenden.

Maar we kunnen meer dan communiceren. Op het niveau van de Ziel is er geen communicatie, er is gemeenschap. Gemeenschap gaat niet over het doorgeven van informatie, gemeenschap is het delen van hetzelfde gevoel of dezelfde emotie in het huidige moment.

Bijvoorbeeld op het niveau van communicatie kunnen we onze geliefde vertellen dat “Ik hou van je”;  en op het niveau van gemeenschap wonen we allebei in hetzelfde gevoel van Liefde. Wanneer we in een staat van gemeenschap zijn, is het niet nodig om te communiceren. Wanneer we in de ogen van onze geliefde kijken en we dezelfde liefdevolle ruimte delen, kan spreken zelfs voelen als het verstoren van deze delicate ruimte … Het zou voelen als het verliezen van de volheid van de liefdevolle stilte…

Wat we tegenwoordig Zero-Time-Communication noemen  is een misleidende term. Eigenlijk is het gewoon een nieuw woord voor iets dat er al sinds het ‘begin der tijden’ is: gemeenschap. In die zin is gemeenschap de staat waarin onze Ziel zich permanent bevindt. In deze ruimte is alles bekend. We hebben geen communicatie nodig als we toegang hebben tot onze ziel!

Hoe krijgen we toegang tot onze ziel? Als je ooit verliefd bent geweest, weet je het al!

In de context van de omgang met wezens van de Universele Gemeenschap leven zij in het niet-materiële rijk; Ze hoeven niet te communiceren. Als ze met ons in gemeenschap treden, weten ze al wat we denken voordat we ‘onze mond opendoen’.

Zoals alles in de materiële wereld is communicatie ook gevoelig voor dubbelzinnigheid en onbegrip; terwijl de gemeenschap die tot de wereld van de Ziel behoort, altijd helder en rein is.

Onze dromen zijn eigenlijk gebeurtenissen van gemeenschap; we hebben het lichaam-geestsysteem achter ons gelaten, inactief in het bed, en in onze Ziel zijn we naar buiten en tijd gereisd en ontmoet wie we maar wilden!

Er is een fysiek verschil tussen de droomtoestand (horizontaal) en de zogenaamde waaktoestand (verticaal); Dit verschil is aanzienlijk. Als we kijken naar de chakra’s en de positie van de Ziel; Ze bevinden zich in een zeer verschillende positie, afhankelijk van of ons lichaam verticaal of horizontaal is:

In de horizontale positie gaat onze ‘aandachtslijn’ dwars door alle chakra’s heen en verbindt ze allemaal samen om ons in staat te stellen in onze fysieke realiteit te functioneren. Wanneer we dromen, worden de chakra’s als het ware vrij en kunnen ze zelfstandig handelen; vooral de 6e chakra als de zetel van de  Ziel en de 4e chakra als de zetel van de  ziel van de lichamelijkheid.

Het probleem dat we hebben om toegang te krijgen tot onze Ziel is dat we het vertrouwen in onszelf hebben verloren. Aan de ene kant, als we erover nadenken, geloven we dat we wezens van licht zijn, wezens van vibratie die vreugdevol aan dit prachtige avontuur in het lichaam zijn begonnen – aan de andere kant, voor de rest van de dag, behandelen we onszelf als een P **** van s ***.

M.Keshe werkt dus heel hard om ons te verleiden, om ons te verleiden om onze stevige greep op de gemanifesteerde werkelijkheid een beetje los te laten en ons wat meer naar binnen te keren naar onze Geliefde, naar onze Ziel! Onze ziel ziet de hele tijd de manifestatie van wat we willen, terwijl ons fysieke oog er blind voor kan zijn. Dus of de plasma-apparaten werken en efficiënt zijn of niet, is geen kwestie van geloof en intentie, maar een kwestie van focus. In welke richting is onze focus – naar de reeds verleden, gemanifesteerde materietoestand, of naar de leidende plasma- of zielstoestand in het huidige moment?

Met andere woorden, we kunnen zeggen dat de ziel altijd aanwezig is; Ze is als het ware op de achtergrond altijd actief. Zodra we ons op iets materieels concentreren, richten we ons op wat zich voor onze fysieke ogen en oren bevindt en dit is vaak zo sterk dat we de achtergrond uit het oog verliezen. Het is nog steeds even actief als altijd, maar ons materiële geluid is zo luid dat we de ziel niet meer horen.

Onze emoties

Als we iets zeggen, is het niet alleen een stroom van geluid in een bepaalde taal die uit onze mond komt; Onze stem brengt tegelijkertijd ook zeer gedetailleerde emotionele inhoud over. We kunnen deze emotionele inhoud niet bewust overbrengen omdat het te complex is. Dus hoe brengt de voice box de emoties over?

Het zou hetzelfde ‘mechanisme’ kunnen zijn dat wordt gebruikt wanneer we onze dorst willen lessen. We moeten onze hand bewegen, het glas pakken, het in de juiste hoek naar onze lippen brengen zodat we kunnen drinken. Dit is natuurlijk een zeer vereenvoudigde omschrijving; In werkelijkheid zijn het honderden samengestelde bewegingen die allemaal moeten worden gesynchroniseerd tot één enkele efficiënte en harmonieuze beweging, zodat we een slok water kunnen drinken. En geen van de samengestelde bewegingen wordt gedaan door onze wil; Geen van deze bewegingen wordt bewust gedaan. Hoe doen we dat dan? Zou het kunnen dat onze Collectieve Ziel de dorst wil stillen die in ons lichaam verschijnt? Dus vertelt ze de ziel van de lichamelijkheid om iets te drinken te gaan zoeken: onze ogen detecteren de positie van een glas water, het hele lichaam beweegt daarheen, de hand grijpt het, beweegt het naar de mond en we drinken.

In het voorbeeld van de ruimtevaart, laten we zeggen dat we naar planeet Süss willen gaan, maar ons been is bang om te gaan. Dus het zal achterblijven omdat het veld niet overeenkomt met het veld van het ‘wij’ dat heel graag naar planeet Süss gaat? Wie bepaalt of alles van ‘ik’ samengaat of helemaal niets van ‘ik’? Of gaan we alleen met de ziel mee en laten we het hele lichaam achter? Wie bepaalt dat? Met andere woorden, zullen alle delen van ‘mij’ zich bij mij voegen als ze de kracht van mijn emotie voelen om daarheen te gaan?

Een goed werkend voorbeeld is de school vissen, waar alle individuele vissen worden geïntegreerd en gesynchroniseerd in één school tot een punt waarop ze allemaal op precies hetzelfde moment bewegen. Op dat moment zijn alle individuele viszielen verenigd in de Collectieve Visziel.

Het is ook belangrijk om op dit punt te onthouden dat de school vissen niet in een abstracte ruimte drijft, ze bewegen en leven in hun specifieke biosfeer of omgeving waarmee ze interageren. Dus de bewegingen die de school vissen uitvoert, hebben een duidelijk gevoel en doel in de context van deze omgeving. Dat wil zeggen dat de Collectieve Ziel van de school van vissen ook de zielen van alle andere levende wezens in dit Universum omvat.

We zouden kunnen zeggen dat elke individuele vis zijn ziel van lichamelijkheid vol vertrouwen heeft overgegeven aan de leiding van de Collectieve Ziel. Dus wanneer we door de ruimte willen reizen met al onze delen samen, moeten we als één reizen, dat wil zeggen dat de ziel van de lichamelijkheid en onze geest moeten worden overgegeven aan de Collectieve Ziel.

Hoe geven we ons over?

We geven ons niet over door discipline te gehoorzamen aan iemand die de piloot is.

We geven ons niet over door afstand te doen van de wereld om ons wezen op het niveau van de Collectieve Ziel te dwingen.

We geven ons niet over door intellectueel te geloven in een concept dat afstand doen van ons ego de doorgang zal openen.

We mogen ons overgeven door vreugde.

We mogen de vreugde ontdekken van ‘dienen en niet gediend worden’. We kunnen de vrijheid ontdekken om dingen op de juiste manier te doen. We kunnen de opwinding ontdekken en genieten van elke stap die we willen manifesteren. Wanneer we volgen wat ons vreugde brengt, zijn we op het pad van het Universele Principe, we zijn afgestemd op de Collectieve Ziel. Elke vis in de school doet deze specifieke beweging uit de vreugde om het te doen, hij heeft het spontane idee om te bewegen en hij stroomt er van harte mee! En zoals elke vis in de school kunnen ook wij spontaan leven zonder oordeel; en dat is wanneer het lichaam-geest systeem, de ziel van de lichamelijkheid is opgegaan in de Collectieve Ziel. Dat is het moment dat Osho beschrijft als:

Wanneer de danser verdwijnt en alleen de dans overblijft, is het meditatie. Als de danser er is dan is het alleen dans, geen meditatie.

De laatste grens om het ruimtetijdperk binnen te gaan

De ziel van de lichamelijkheid bestaat uit alle levende cellen in ons lichaam en natuurlijk alle andere micro-organismen in ons lichaam.

De Collectieve Ziel bestaat uit alle zielen van alle levende wezens in alle universa.

De emoties zijn de interface tussen de ziel van de lichamelijkheid en de Collectieve Ziel, die de fysieke dimensie, ons lichaam, beheerst. Op deze manier zijn emoties de bevestiging van ons fysieke leven.

We hebben al geleerd van het ‘Gebed van de Ziel’ dat de Ziel de Bron van ons leven is en wanneer we liefhebben, hebben we lief door de Ziel. Dat betekent dat de ziel het lichaam in leven houdt en de gevoelens van liefde afkomstig zijn van de ziel. Dat is de reden waarom wanneer we liefde voelen, we in overeenstemming zijn met onze ziel; Als we ons gescheiden voelen of andere negatieve emoties, zijn we niet op één lijn, we bevinden ons in een weerstandsmodus.

Emoties functioneren op plasmatisch niveau, ze kunnen gravitationeel (=ontvangen, nemen) en magnetisch (=geven) zijn. Welke emotie brengt ons dichter bij onze ziel?

 

Laten we zes basisemoties nemen en ze uitlijnen op basis van hun magnetische kracht; Hoe hoger de magnetische kracht, hoe meer we in een gevende modus zijn, hoe dichter ons bewustzijn bij de ziel is:

Emoties zijn niet exclusief voor de mens, alle wezens van het Universum hebben emoties. Maar de wezens van het Universum interpreteren emoties op een andere manier dan wij. We interpreteren angst bijvoorbeeld  als een gevaar voor ons individuele leven (van het  lichaam), het is het gevoel dat gepaard gaat met het verliezen van iets. Dus in de staat van angst geven we zeker niets, onze energie is verre van magnetisch.

In de Universele taal wordt angst geïnterpreteerd als geef ik genoeg? Zie je het verband met het Universele Principe? Dit laatste vertelt ons dat door het goede van allen te verkondigen, we individueel geluk als bijproduct zullen hebben. Zorgen voor het goede van iedereen is zeker magnetisch!

We begrijpen dat het persoonlijk nemen van alles en nog wat een van de grootste obstakels is voor de mens om de dimensie van de Ziel over te steken. Wanneer we iets persoonlijk nemen, vallen we terug in onze overtuigingen van ‘niet genoeg’ en stort onze magnetische energie in. In deze staat van ‘niet genoeg’ zijn we niet in staat om ons los te maken van het fysieke lichaam. Deze onthechting is nodig als we in contact willen komen met onze Ziel. Met andere woorden, hoe meer we geloven dat ons lichamelijke bestaan onze enige realiteit is, hoe meer we onze ziel niet geloven en vertrouwen, waar ons eeuwige leven, onze onkwetsbaarheid en onze ware kracht zich bevinden! Uiteindelijk hangt alles af van wat ons zelf is – lichaam of ziel?

Wanneer we door onze Ziel de ruimte in willen reizen en dit niet begrepen hebben, zullen we erg bang zijn om ons lichaam te verliezen. Net zoals we bang zijn om onze moeder te verliezen wanneer haar Ziel besluit het lichaam achter te laten; En we zijn bang om zelf te sterven omdat we er ongefundeerde fantasieën over hebben.

Deze angst om jezelf en alles wat we liefhebben op een materieel niveau te verliezen, is alleen geldig en begrijpelijk binnen het rijk van de materie. Maar op het existentiële niveau, op het Zielsniveau, ziet deze angst er dwaas uit; Alsof we – nog steeds in de baarmoeder van de moeder – bang zouden zijn om uit te vallen of we zouden bang zijn voor de wrede wereld waarin we tijdens de geboorte zouden worden verdreven, zodat we ons aan de baarmoeder zouden hechten en zouden weigeren eruit te komen? Een ander voorbeeld is slapeloosheid door angst om in slaap te vallen met de verwachting nooit meer wakker te worden? Of zelfmoord plegen uit angst om het dodelijke pestvirus op te lopen…

In werkelijkheid vindt de geboorte plaats wanneer de ziel van het kind voldoende gerijpt is en nu een nieuwe positionering zal moeten vinden ten opzichte van de ziel van de moeder; In deze nieuwe positie ontstaat er een kloof tussen hen – deze kloof is het geboortekanaal.

Het equivalent gebeurt wanneer we sterven: onze ziel is gerijpt tot een punt waarop ze zich wil afscheiden van de lichamelijkheid. In de afbeelding rechts toont (1) de toestand waarin de ziel van de lichamelijkheid zich nog in de Collectieve Ziel bevindt. (2) is de toestand waarin de Ziel de ziel van de lichamelijkheid externaliseert omdat ze de opwindende ervaring van het fysieke rijk wil maken. (3) toont het alternatief van de fysieke dood, waarbij de ziel van de lichamelijkheid zich afscheidt van de Ziel en verdwijnt als het lichaam uiteenvalt. (4) toont het betere alternatief, waarbij de Ziel als het ware de ziel van de lichamelijkheid terugtrekt in zichzelf; het opschorten van zijn activiteit en het laten verdwijnen van zijn lichaam totdat ze besluit om het weer te laten verschijnen.

Nu met de kennis van de Plasma Science hebben we de keuze; Of we laten de scheiding van de ziel van de lichamelijkheid onbewust gebeuren of we kunnen nu vrijwillig naar deze scheiding gaan. Volgens het oude soefi-gezegde: Sterf voordat je sterft

De Ziel die door de dood van de lichamelijkheid wordt gescheiden, is een onbewuste gebeurtenis waarvan wij het slachtoffer zijn; en de Ziel die de ziel van de lichamelijkheid in zich draagt. Deze Ziel heeft geen kleur; Het gaat op is gekomen: ongeraffineerd, ongeleefd, ongeopend teruggekomen. Degene die bewust sterft, bewust heeft geleefd, zijn ziel heeft verfijnd of gekleurd door al deze spannende ervaringen en contrasten waarmee dit fysieke rijk ons beloont! Degene die bewust sterft, zal in staat zijn om de ziel van de lichamelijkheid naar believen terug te nemen in de Ziel; Dan zal er geen dood meer voor hem zijn.

Bewust sterven is niet te willen. Het kan je geen winst geven die verder gaat dan dat, het kan je niet naar een hogere positie brengen. De aanwezigheid van een egocentrische motivatie is een verkeerde afstemming op het Universele Principe die onvermijdelijk tot mislukking leidt. Maar het is ook een verkeerde afstemming met de Ziel, die alleen maar wil dat we gelukkig zijn door dingen te doen voor het pure plezier om ze te doen.

De mens heeft altijd gegeven door de dimensie van zijn Ziel met hem die het weet – en nu moet hij zich ervan bewust worden!

Wanneer we ons hechten aan de fysieke wereld, proberen we veiligheid te vinden in wat er verandert; wanneer we toegang krijgen tot de Ziel, hechten we ons aan de eeuwig schijnende zon, aan dat wat nooit sterft… Het is net als wanneer je in een rivier bent gevallen en probeert vast te houden aan het water in plaats van de rots aan de kust. De rots vertegenwoordigt de mogelijkheid dat we bewust de gedachte kunnen cultiveren om de ziel van de lichamelijkheid samen met het lichaam en het hele materiële leven aan de Collectieve Ziel toe te vertrouwen. Met andere woorden, We verhuizen naar binnen.  Tijdens onze geboorte kwamen we van binnenuit; onze ziel van lichamelijkheid bewoog zich uit de Collectieve Ziel. Nu konden we vrijwillig de ziel van de lichamelijkheid terug in de Collectieve Ziel brengen door bewust de vrijwillige controle over ons leven op te geven en onze Ziel het over te laten nemen.

Dan zitten we in de positie, waar M.Keshe vaak naar verwijst: Jij bent de last man standing. Jij bent de laatste mens die overeind staat in de realisatie van Vrede. Jij bent de laatste man die overeind staat als het gaat om het vertrouwen op je eigen Ziel. Het gaat altijd om jou omdat je altijd op de kruising bent van alle interacties van de velden van het Universum. Jij bepaalt je leven of je het weet of niet!

Je bereikt dit punt van vertrouwen niet, niet door ontberingen te ondergaan of door een discipline te volgen – je komt er door te begrijpen hoe de Ziel in de wereld werkt. Dit begrip kan komen als een plotselinge verlichting of je kunt het provoceren door je emoties als GPS te gebruiken. Je emoties zullen je altijd precies de positie geven die je hebt met betrekking tot je Ziel: je bent op één lijn als je een goede emotie hebt – je bent verkeerd uitgelijnd of verzet je tegen je Ziel als je een negatieve emotie hebt.

Ik citeer M.Keshe: “Veel van de mede-Kenniszoekers hebben dat punt bereikt en zullen in staat zijn om deze grens te overschrijden om echt mens van de ruimte te worden.”

Het begrijpen van de Collectieve Ziel laat ons door een evolutie van onze emoties gaan; Net als in de interpretatie van angst in het begin van dit artikel: we moeten onze angst ontwikkelen van het verliezen van ons fysieke bestaan naar de angst om niet genoeg te geven. Het lijkt heel erg op het gebruik van een parachute – je kunt het gebruiken in een tijd van crises wanneer het vliegtuig neerstort of je kunt het gebruiken voor het plezier om een vrije val te ervaren, gewoon voor de lol.

Dus de evolutie gaat niet echt over het verliezen of overwinnen van de angst voor de dood, maar eerder over het herkennen of anticiperen op de vreugde van de hereniging met onze Ziel, of met wat de soefi’s noemen:

De geliefden

De zielsleer van de kolibrie

Bekijk deze ongelooflijke video van een kolibrie die om de paar seconden van kleur verandert. Het verandert van kleur om zich snel aan te passen aan veranderingen in de omgeving.

We zullen hetzelfde kunnen doen zodra we ongehinderd toegang hebben tot onze Ziel: als ik naar Afrika ga en ik wil niet altijd als een blanke toerist worden gezien, wil ik dat mijn huid zwart is; en dan wil ik in China mijn lichaamskenmerken zoals de andere Chinezen. Tegelijkertijd wil ik in de taal kunnen communiceren en deelnemen aan de cultuur, waar ik ook ben – en dat allemaal in een oogwenk!

Hetzelfde vermogen kan natuurlijk worden gebruikt wanneer we ons in de diepe ruimte wagen. Dit zijn geweldige vooruitzichten, maar er schuilt ook een beetje angst achter deze prachtige vermogens: wat als ik het verkeerd doe en mijn lichaam verlies? Wat als ik verdwaald ben en niet weet waar ik ben? En als ik doodga? In werkelijkheid is er geen reden voor angst omdat we al deze dingen al doen, bijvoorbeeld wanneer we dromen: we kunnen in een bepaalde vorm verschijnen of niet, er is duidelijke communicatie, we kunnen vliegen, we kunnen verschijnen en verdwijnen … In onze dromen weten we al dat onze ziel reist!

Het zwembadontwerp van Alekz in Nigeria kan worden gebruikt als een hulpmiddel om ons te helpen ons interieurlandschap te ontdekken met de ziel van de lichamelijkheid en de collectieve ziel. Alekz heeft een zwembad gebouwd waar hij verschillende GaNS in het beton van het zwembad heeft geïntroduceerd, dus wie in het water duikt, heeft een volledige plasmabehandeling. Maar nu kunnen we hetzelfde zwembad ook op een andere manier ontwerpen, waardoor het Plasma van het zwembad de ziel van de lichamelijkheid zou scheiden van de collectieve Ziel – zodat we de twee zouden kunnen ervaren.

De Soul-Switch

In dit verband kunnen we het ook hebben over de ‘Soul-switch’. Het bevindt zich op de kruising van het ruggenmerg en de hersenen, niet ver van de zetel van de ziel. Deze schakelaar kan de ziel op verschillende manieren loskoppelen van de lichaamsfuncties: het kan een staat van coma, epilepsie, slaperigheid of slaap initiëren; Het is ook verantwoordelijk om je wakker te maken uit je slaap. Het is het punt waarop je lichaam wordt overgeschakeld naar ‘inactief’ voor je Ziel om te werken. Eigenlijk wordt je geest inactief om meer vrijheid aan de Ziel te geven.

De hersenen hebben veel directe plasmaverbindingen met de geest en het lichaam, maar deze schakelaar regelt alles waar het centrale zenuwstelsel wordt gebruikt, vooral spierbewegingen. Het heeft een beperkte capaciteit om informatie over te dragen. In het geval van epilepsie overschrijdt de snelheid van informatie die door de hersenen wordt geproduceerd veruit de gegevenslimiet en is de schakelaar overbelast en opent en sluit deze met een zeer snel tempo totdat de energie er allemaal doorheen is gegaan. De zeer snelle aan/uit cyclus loopt parallel met het epileptisch schudden, stuiptrekkingen etc.

ZielsCommunicatie

We kunnen communiceren op een materiële manier (stem, schrijven, lichaamsgebaren, enz.) en op een plasmatische manier. De eerste is veel langzamer en vatbaar voor miscommunicatie, terwijl de tweede in een mum van tijd gebeurt en direct is (zonder dat de gedachte of gevoelsenergie moet worden vertaald in geluid en vervolgens weer terug in gedachte of emotie).

Belangrijke boodschappen zoals het overlijden van een moeder worden in de eerste plaats doorgegeven als een magnetische straal, als energie of trilling. Afhankelijk van ons vermogen om deze energieën in vormen en vormen te vertalen, kunnen we bijvoorbeeld vogels op een speciale manier horen zingen en weten we dat we de boodschap hebben ontvangen. Dan gaan we naar ons huis en even na onze aankomst krijgen we het telefoontje…

Nog een voorbeeld van het fysieke niveau: het is een warme dag, we hebben erge dorst, we gaan naar binnen en krijgen een glas koud koud zoet water. Op het moment dat we het glas naar onze lippen bewegen om de eerste slik te nemen, gaat elke cel in ons lichaam ‘Aaaaaah’. De koeling is onmiddellijk over ons hele lichaam en er is geen tijd dat dit water ons spijsverteringsstelsel, het bloed en de lymfe heeft gepasseerd om alle cellen van het lichaam te bereiken! De communicatie gebeurde direct op plasmaniveau.

Conditio Humana

Onze ziel en het universum: zodra de schepping van de ziel voltooid is, bevat deze alle velden van het universum. Dit is gemakkelijk te begrijpen als we kijken naar het spiraalbeeld van de ziel als een plasmaveld:

1. in het midden heeft het plasma de kracht van de Schepper en is er identiek aan
2. op de veldsterkte van het Universum dicteert deze laatste deze eigenschap van de ziel in interactie met de ziel van de Schepper.
3. op deze sterkte dicteert het zonnestelsel de ziel in de omgeving van het Universum
4. op deze sterkte dicteert de Aarde de ziel in de omgeving van het zonnestelsel
5. op dit niveau dicteert de ziel de kwaliteit van het fysieke lichaam in de omgeving / interactie met de atmosfeer van de Aarde

De volgorde van de getallen geeft de volgorde van de schepping aan; het begint niet met de lichamelijkheid maar met de ziel van zielen, de ziel van de schepper; De schepping gebeurt van binnenuit. Daarom is het meer waar om te zeggen dat de materie een toestand van plasma is en niet plasma de^4e toestand van materie!

En omdat we het hele Universum in ons hebben, kunnen we comfortabel ‘materialiseren’ in elk deel van het Universum terwijl we alle mogelijke levensomstandigheden in ons dragen!

Maar waarom strijdt en concurreert de mens dan en vernietigt hij andere mensen en zijn omgeving? Het antwoord hierop lijkt te liggen in het feit dat de mens een enorme verscheidenheid aan dingen eet, terwijl andere dieren slechts één type plant of één type dier eten. Beiden houden zichzelf perfect in stand.

Het verschil is dat op een bepaald moment in de evolutionaire geschiedenis het DNA/RNA, de aminozuren in het lichaam van roofzuchtige dieren zoals de mens, zich hebben verbonden met ijzer (Fe) dat de toegang tot hogere energiepakketten (CH3) mogelijk maakt. Het eten van dieren, het barbecueën van dieren vertegenwoordigt zeer hoge energiepakketten. En dan is het gewoon weer een stap om elkaar te doden en op te eten.

Conditio Humana 2

De verticale mensen (planten) namen niet dezelfde evolutionaire weg als de horizontale mensen; Ze zorgen voor zichzelf zonder te stelen. Ze nemen energie/aminozuren op via hun bladeren. Onze GaNS-CO2 box is een kopie van hun proces: als je naar een blad kijkt, zijn de achterkant en de voorkant verschillend en lopen ze niet in elkaar over. Ze blijven gescheiden; de scheiding creëert de situatie zoals de Zn-plaat en de Cu-np-plaat. Daartussen zit de zoutoplossing (op basis van Mg) die bepaalt welke hoeveelheid energie/aminozuren wordt opgenomen.

We zien een vergelijkbare huidstructuur bij dieren en mensen: er zijn twee verschillende huiden: een buitenste huid en de binnenbekleding van de mond, via maag, darmen tot aan de anus. Hier zijn de twee huiden ook duidelijk gescheiden. Het chlorofyl (op basis van Mg) is de zoutoplossing die het equivalent vindt in de lymfe, bloed (op basis van Fe) bij dieren.

Het artikel zegt in feite dat het de link van onze aminozuren naar Fe zou verantwoordelijk zijn voor onze behoefte om te stelen, om te doden? Maar het bestaan van Breatherians, mensen die alleen op zonlicht of plasma leven, lijkt te suggereren dat we geen slaven zijn van dit materiële proces van het koppelen van aminozuren aan ijzer (Fe)?

De oplossing voor de ‘Breatheriaanse paradox’ kan liggen in de rol van onze geest ten opzichte van de ziel in het proces van voeden. Het punt van verbinding tussen de aminozuren en de Fe, gebeurt in de materietoestand – het fysieke systeem had hogere energiepakketten uit de materiële wereld nodig. Bijgevolg keerde het hele systeem zich af van de ziel en naar meer materie. De horizontale levensvormen voelden dat ze de hogere energiepakketten niet van de ziel konden krijgen, maar alleen van de materiële wereld. Dit proces lijkt aan te sluiten bij het moment waarop mensen het paradijs verlieten (Genesis in de christelijke traditie) – ze gaven de voorkeur aan ongehoorzaamheid aan de natuurwet (gij zult niet stelen) door deze te vervangen door wettelijke privileges die degene die aan de macht is ‘toestaan’ om zijn verlangens en behoeften te bevredigen ten koste van andere wezens.

Het herstel van deze onbalansverbinding van de aminozuren met Fe ligt volgens M.Keshe in de CH3 en Carbon (C14). Dit wordt aangegeven door het verschil in atoomgewicht/plasmasterkte van de aminozuren (COHN) versus ijzer (Fe):

Het verschil tussen Fe (55-58) en COHN (42-44) = 13-14.

Dit gat kan worden opgevuld met CH3 (13,5-14) en C14.

We herinneren ons uit de procedure van de GaNS-CH3-productie, dat de laatste is gekoppeld aan Fe. We gebruiken een gegalvaniseerde ijzeren plaat: Zn (65)-Cu-np(59)=6 = carbon (C); dan Fe (56) – Cu-np(59) = H3

Wanneer we nu de CH3 verbinden met de aminozuren kunnen we de mensheid bevrijden van de ketenen die materiaal voeden (stelen).

Bovendien zouden we de hulp van GaNS-CO2 gemaakt met NaCl en MgSO4 (Epsom) kunnen gebruiken om de Mg (verticale mensencomponent) in ons systeem te krijgen en de afhankelijkheid / koppeling van onze aminozuren aan ijzer te ontspannen?